36 AUTO'S
 
Sinds 1997 doe ik moeite om alles over mijn motoren te vertellen en op het www te zetten. Maar ik heb ook auto's gehad. Dat is alleen vervoer maar ook daar lijkt het een lijst te worden. Dus maar eens een overzicht gemaakt van de vierwielige voertuigen. De meeste heb ik wel wat over te zeggen maar er zitten er ook tussen waar ik niets meer van weet en ik zal er wel een paar vergeten zijn. Veel foto's zijn van internet omdat ik van de oorspronkelijke geen platen heb. Na het maken van deze pagina kan ik maar één ding constateren: saaie en goedkope auto's zijn mijn favoriet.
 
Er is altijd een eerste. Bij mij was dat een Fiat 1100. Gekocht van een collega van mijn broer. Ik was 17 en moest nog mijn rijbewijs halen. Ik herinner mij een soort tank waar ik mee onderweg was. Het duurde nog een paar jaar voor dat ik mijn rijbewijs haalde dus hij werd verkocht voordat ik mijn roze papiertje had.
 
In 1972 kocht ik voor 200 gulden een VW kever bij de vader van een vriendin. Dan kon ik wat heen en weer tuffen. Op de foto hierboven heeft de auto ongeveer dezelfde kleur maar die van mij was helemaal mat geworden. Op de bodem zat een benzinekraan die je met de voet moest omzetten om de reservevoorraad te gebruiken. Dingen als benzinemeter, ventilatie of airco waren niet aanwezig dus als het vroor dan reed je met de ramen open om te voorkomen dat je niets meer zag. Was een fantastische stadsauto met die lekkere bumpers.
 
Dezelfde vader rommelde wat met auto's en na een paar jaar had hij deze te koop. Heerlijke auto voor die tijd met een lekkere brede achterbank!!! Had maar één probleem. Het rubber van de voorruit lekte. En flink. Vaak kwam ik met een kletsnatte broek thuis. Ik vind hem nu ook nog steeds erg mooi. De wegligging ging er vele malen op vooruit door de vier stoeptegels die voorin lagen.
 
Zo rond 1975 werd zijn opvolger een kever met een flink motorblok. Een 1303S met dubbele carburateurs en een gekieteld blok. Heerlijke auto en vele reizen mee gemaakt tot aan Zuid Spanje toe. Reed ik in één keer mee terug omdat er nog net genoeg geld voor benzine was. Die luste hij overigens flink.
 
In de jaren zeventig kon je bij de domeinen voertuigen van het leger kopen. Op een veld vol groene VW T2's bussen stond één T1. Niemand had interesse dus bood ik 250 gulden. Hij werd voor 254 gulden van mij, inclusief administratiekosten. Met een losse volle accu gingen we hem ophalen en hij starte meteen. Het was het type met twee deurtjes aan de zijkant, geen schuifdeur. Er zat een nieuwe motor in en er waren nieuwe dorpels ingelast. Vreemd dat een net opgeknapte bus bij de domijnen terecht kwam. Later hoorde ik dat ze met een budget werken en als dat op is gaat hij er uit. Kilometerstand was belachelijk laag, zo rond de 25000. Hij was gebruikt op vliegveld Soesterberg als calamiteitenvoertuig. We zijn er heel Europa mee door geweest als camper en daarna goed verkocht voor 1000 gulden. Vette winst.
 
Een paar maanden later herhaalden we dat kunstje en samen met mijn broer kochten we een legergroene Ford Transit. Mijn broer deed aan radiografisch autoracen en had altijd veel spul te verplaatsen. Na een revisie van het motorblok was het goekope er weer snel vanaf.
 
Die van mij was mooier dan degene op de foto. Ik geloof dat ik er twee heb gehad. De tweede was perfect opgeknapt totdat er op de oudegracht een paar dronken mannen overheen hadden gelopen. Echt een fantastische luxe auto, toen en met automaat.
 
In 1979, weet het nog goed, had ik een knalgele, ex-PTT, Renault bestel. Heerlijke budgetvriendelijke basic auto. Heb er een Harley Sportster mee opgehaald bij Den Helder. Paste  maar net maar met het achterdeurtje open en de pasagierstoel weg lukt alles. Als het koud was wilde hij nog wel eens plotseling afslaan. Ik stapte dan uit, opende het vooronder en tikte voorzichtig met een hamer tegen de carburateur. De benzine bevroor soms voor dat het de carburateur haalde. Dan liep hij weer. Even wennen maar het werkte. De distributieketting moest vernieuwd worden maar dan moest het motorblok er uit. Heb toen gewoon een gat in de bodem geknipt zodat ik er bij kon. Uiteindelijk hebben we het blok iets naar voren gekanteld en de ketting vervangen. De garage zei nog dat dit niet mogelijk was....
 
Peugeot was een blijverdje dus kwam er een kleinere versie dan de 404, een 204. Eigenlijk een prima auto maar verder niets over te melden.
 
Ook een besteluitvoering hebben we gehad. De 304 break. Fijne en praktische gezinsauto. Handige, soepele en goedkope auto.
 
Een slagje groter en veel meer luxe. Wat een heerlijke auto was dit maar al snel kreeg ik de auto hieronder te koop aangeboden.
 
Peugeot 504 familiale break automaat. Een mond vol voor een enorme auto. Zeven mensen konden we er in kwijt. Gekocht van de eerste eigenaar die hem zelf in Frankrijk had opgehaald omdat hij hier niet geleverd werd. We woonden toen op een hofje en gingen regelmatig met dit ding naar het strand. Kinderen en buurkinderen er in en gaan. Helaas viel er een boom op waardoor hij nogal plat was geworden om mee te rijden.
 
Uit nood gekocht omdat er dus een boom op de familiale was gevallen. Kan mij alleen herinneren dat het een heerlijke maar wat kleurloze auto was. Jaren plezier van gehad. Groot, luxe en zuinig.
 
Het moet rond 1986 zijn geweest dat we zin hadden in een camper. Dus op zoek naar een originele HY. Vond er een in Amsterdam waar het één en ander aan moest gebeuren. Dat één werd zo opgelost maar dat ander liep uit op  een totale vernieuwing van het interieur. Heerlijke camper maar lastig als je altijd de voorste in een file bent. Was niet vooruit te branden. Olie was hij gek op. We zijn er één keer mee door Frankrijk gereden en gebruikt voor een verhuizing maar daarna ging hij weer weg door gebrek aan een parkeerplek.
 
Ergens moet ik nog een foto van mijn Fiorino hebben. Ik heb weinig aanrijdingen gehad maar deze heb ik total loss gereden toen ik in Amsterdam even een kroketje ging scoren bij FEBO. De hele voorkant werd er afgereden door een tegenligger die nog even snel door een groen stoplicht wilde planken. Later hoorde ik dat hij stiekum in Amsterdam was met een scharrel zonder dat zijn vrouw dat wist. Dat scheelde mij weer de boete voor de schuld van de aanrijding. De tegenligger zal wat uit te leggen hebben gehad thuis.
 
Het autootje van mijn overleden vader, Honda Civic automaat. Onverwachts genoegen om mee te rijden maar wel wat lage instap. Reed er dagelijk mee van Bilthoven naar Utrecht. Wel een rode vlag voor politiecontroles, altijd raak. Uiteindelijk reed er een sukkel achterop waardoor de reparatie te duur werd.
 
Ford Mondeo Wagon. Echte ruimtekar. Veel mee gereden en ideaal met caravan er achter. Eén keer pech gehad in Frankrijk als in een nachtmerrie. Op een smalle brug met de hele familie aan boord en een caravan er achter sloeg hij af. Na veel Frans gedoe bij een garage gekomen waar ze het niet konden vinden. Per ongeluk vond ik het zelf. Een klein messing plaatje in de carburateur was losgetrild. Twee schroefjes aandraaien en hij liep weer. Jammer dat hij op een gegeven moment gewoon op was.
 
Fiat Ducato camperbus, een tussendoortje maar dan met ramen. Heeft eigenlijk alleen gediend als bijtent op een paar vakanties in Nederland. Was te klein om met drie kinderen op vakantie te gaan.
 
Weet niet precies meer wanneer we de Volvo 343 hebben gehad maar moet na 2008 zijn geweest. Weet alleen nog dat ik hem kocht van de eerste eigenaar met een erg lage kilometerstand. Hij is later met een cursiste van mij naar Spanje vertrokken waar hij nog vele kilometers heeft gereden en zelfs een bosbrand heeft overleefd. Ook weer een niet kapot te krijgen tank op vier wielen.
 
Meer dan vijf jaar mocht ik genieten van dit heerlijke autootje. Wat een genot. Opel Combo Diesel. Veel mee gereden en ontzettend zuinig. Vaak naar Zwitserland heen en weer was geen enkel probleem met dit ruimtewonder. Paste altijd alles in. Van fiets en dozen tot complete motoren met onderdelen. Een motor parkeerde ik met het voorwiel tussen de stoelen, ging precies. Jammer dat hij niet meer door de APK kwam.
 
Daarna kwam er een handige familieauto, Ford Escort Clipper. Goed en goedkoop. Valt verder niets over te zeggen.
 
We verhuisden naar Zeist en er kwam een auto bij. Daarna hadden we meestal twee auto's voor de deur staan. Hier de Clipper en een Renault Megane. Die laatste heeft het volgehouden totdat een van de kinderen hem meenam voor een vakantie naar Frankrijk. Kwamen terug met een verbrande klep en hij verdween naar Noord-Afrika.
 
De Megane verdween naar een warm land en daarvoor in de plaats kwam een miskoop. Ford Courier. Bleek van plamuur in elkaar te hangen en dat werd pas na een half jaar zichtbaar. Gekocht bij een "Grote" autozaak in Soesterberg. Leek ruimer dan hij was, de Opel Combo was veel handiger hoewel ze ongeveer even groot waren.
 
Naast de Clipper kwam er een koelkast op wielen. Een ruimte wonder, Fiat Doblo. Gemakkelijke en zeer ruime auto. Beetje gekke houding achter het stuur maar fantastisch op vakantie met het hele gezin en het vervoeren van koelkasten enz.....
 
Als vervanger van de Ford werd een Opel Combo Tour gevonden. Was meteen ook weer een miskoop en die is met veel trammeland na een paar maanden terug naar de Bosch garage in Abcoude gegaan. Die had zoiets nog nooit meegemaakt, ja hoor. Wat een rommelaars. De kleur was donkerrood maar dit is niet een foto van de originele auto. De auto was niet meer uit te lijnen door onze garage en was eigenlijk total loss.
 
In 2008 wilden we snel op vakantie en we kwamen in de buurt deze tegen. Bij de proefrit in Nederland een prima camper. Was voor zijn leeftijd helemaal perfect. Ging goed totdat we in de Ardennen kwamen. Van heuvels hield hij niet, had hij geen zin in. Met 30 of soms 40 kropen we de meeste hellingen op, hoog in zijn toeren. Naar beneden ging wel sneller maar hij kon nogal flink overhellen in bochten. Was uitkijken met bomen en palen naast de straat als je dat deed. Meteen weer verkocht na de vakantie aan mensen die er nog jaren veel plezier van hebben gehad.
 
Op vakantie in Griekenland kwamen we een autoverkoper tegen waar het mee klikte. Toen we wat anders zochten namen we contact op en kwam hij hier mee op te proppen. Hij kreeg de bijnaam "de tank". Is een foto van een andere maar wel dezelfde kleur. Ding was onverwoestbaar. Beetje lomp om mee te rijden maar hij belande jaren later nog in Curacao waar hij nog vijf jaar bleef rondrijden en misschien doet hij dat nog steeds. Mazda Premacy, niet kapot te krijgen.
 
Soms moet je het zoeken in kleine dingen. Prima bestelautootje maar, je raad het al, veel te klein. Ging gewoon niets in. Werd door de kleinzoon liefkozend "Bipper" genoemd. Ze werden in Tukije gebouwd en onder verschillende merknamen verkocht. Wel een economisch ding maar gewoon te klein om praktisch te zijn. Na een paar jaar zag je ze al niet meer.
 
In 2011 stond er een Hyundai Matrix GLS bij de garage aan de overkant en na wat uitwisseling van geld en vriendelijke woorden stond hij aan onze kant. Geen goed ding over te zeggen maar ook niets slechts. Gewoon een kleine auto die deed wat hij moest doen.
 
Erna wilde wat anders en zag deze. Was meteen verkocht. Dus kwam er een speciale uitvoering met Italiaans vlaggetje aan de zijkant. Weet niet meer welke uitvoering dat was. Moest het veld ruimen toen we een bus zochten om spullen naar ons net gekochte huisje in Frankrijk heen en weer te brengen. Top en vlot autootje met wat te krappe achterbank. Blijf het een ei vinden.
 
We kochten een opknaphuisje in Frankrijk. Daar was een klusauto voor nodig en het werd een Renault Kangoo. Verkeerde keus, was gewoon te klein. Dus gezocht naar een grotere uitvoering.
 
Als je ruimte zoekt dan is dit wel de oplossing. En wij hadden de verlengde uitvoering. Veel ruimte en veel technische problemen. Was altijd wel wat mee. Deurubbers die niet sloten. Ramen die niet meer open gingen. En ook niet handig als je in Luxemburg naast de snelweg komt te staan om 5 uur op zaterdag met een kapotte waterpomp. Werd een lange nacht omdat de ANWB ons "vergeten" was. Echte hulp in nood. We ontdekten dat hotels in Luxemburg echt heel duur zijn.
 
Als tweede auto kwam er een Opel Meriva automaat. Deed alles behalve automaten. Slecht ding en niet mee te rijden. Werd ingeruild voor een Clio.
 
Na het Doblo debakel zocht ik iets ruim, sterk en een reisauto. Werd dit monster. Het komt niet vaak voor dat ik een auto meer dan vijf jaar heb maar de uitzondering is de KIA Sportage automaat. Wat een beest en wat was hij gek op benzine. Zes cilinder automaat met van alles er op en aan. Heeft ons één keer laten staan in frankrijk met een kapotte dynamo. Was weer een heel avontuur omdat ik zo stom was om de ANWB te bellen. Moet je niet doen, gewoon een garage in Frankrijk bellen, gaat veel sneller. Jammer dat het blok een dure revisie moest hebben. Dat geld geef ik dan liever uit aan een andere auto. Dat werd een Skoda.
 
De heerlijke auto van Erna. Renault Clio. Allemaal wat rommelig in elkaar gezet maar hij doet het altijd. Ook op lange afstanden een fijne auto. Behoorlijk zuinig.
 
Na de KIA kwam er dus een Skoda. Prachtige auto maar niet mijn ding. Was gewend aan de hoge instap van de KIA en de automaat. Gaan dus wat anders zoeken. Verder een topauto vol met snufjes waar je eigenlijk niet om gevraagd hebt. Wat moet je nou met een automatische ruitenwisser of parkeerhulp?
 
In het voorjaar van 2024 vond ik eindelijk een waardige opvolger van de Skoda. Het in- en uitstappen van dat blauwe monster was steeds weer een oefening in Yoga. De stoel was een soort valkuil. Deze is wat minder snel maar is verder prima. Wel een hoge km-stand van bijna 300.000 maar dat kunnen ze tegenwoordig wel hebben, hoop ik.
 
 

This site is designed and made by Ben van Helden copyright on all pages